| - Marynarka Handlowa - Statki - Okręty - Wraki - Morze - Marynarka Wojenna - |
| Radziecki okręt podwodny "S-1" (ex "N-1") |
Okręt podwodny "S -1" zapoczątkował bardzo udany typ S IX serii, a tym samym również serię IX-bis. Jego
budowę rozpoczęto w Leningradzie, w zakładzie nr 189, nadając mu numer fabryczny 266. Wodowanie nastąpiło 8
sierpnia rok później. Budowę zakończono 11 wrzesnia 1936 roku i wkrótce, bo już 23 tego samego miesiąca,
wciągnieto na nim banderę marynarki wojennej ZSRR. "S-1" rozpoczął jednak służbę pod nazwą "N-1" (N od słowa
Niemka), którą zachował do 20 października 1937, kiedy to w nazwach wszystkich okrętów tego typu literę "N"
zastąpiono literą "S". Niezależnie od oznaczenia "S-1" jednostka nosiła nazwę "Woroszyłowiec", nadaną na cześć
Klimienta J. Woroszyłowa, ówczesnego ludowego komisarza (ministra) obrony ZSRR (wg innych źródeł nazwę
"Woroszyłowiec" nosił okręt "L-7").
budowę rozpoczęto w Leningradzie, w zakładzie nr 189, nadając mu numer fabryczny 266. Wodowanie nastąpiło 8
sierpnia rok później. Budowę zakończono 11 wrzesnia 1936 roku i wkrótce, bo już 23 tego samego miesiąca,
wciągnieto na nim banderę marynarki wojennej ZSRR. "S-1" rozpoczął jednak służbę pod nazwą "N-1" (N od słowa
Niemka), którą zachował do 20 października 1937, kiedy to w nazwach wszystkich okrętów tego typu literę "N"
zastąpiono literą "S". Niezależnie od oznaczenia "S-1" jednostka nosiła nazwę "Woroszyłowiec", nadaną na cześć
Klimienta J. Woroszyłowa, ówczesnego ludowego komisarza (ministra) obrony ZSRR (wg innych źródeł nazwę
"Woroszyłowiec" nosił okręt "L-7").
"S-1" przeszedł chrzest bojowy w czasie wojny fińsko-radzieckiej.
Okręt operował wtedy z bazy w Lipawie (Liepaja). Już w swoim
pierwszym patrolu zatopił ogniem artyleryjskim niemiecki statek s/s
"Bolheim" o pojemności 3344 BRT. Miało to miejsce 10 grudnia 1939
roku w okolicach fińskiego portu Rauma.
Drugi patrol trwał od 22 grudnia 1939 roku do 20 stycznia 1940. Tak
przebieg tego patrolu opisał w swojej książce historyk, dr W.I. Dmitrew:
"W czasie swojego drugiego patrolu "S-1", wychodząc w podwodnym
marszu z Zatoki Botnickiej, daremnie usiłował wynurzyć się spod lodu w
okolicach latarni Grundkallen przez ponad cztery godziny. Po wynurzeniu
się okręt utknął w lodzie. Z najwięszym trudem odbył przemarsz długości
75-80 mil z prędkością zaledwie 2-6 węzłów. Okresami prędkość spadała
do zera i konieczne stawało się uruchamianie drugiego diesla. W pobliżu
latarni Märket [niedługo potem w tym rejonie zatonął inny rosyjski okręt
podowdny, "S-2", uwaga moja, pm], gdy okręt już na dobre utknął w
lodzie, nieoczekiwanie został zaatakowany przez dwa nieprzyjacielskie
samoloty lecące na wysokości 200 m. "S-1" nie był w tym momencie
zdolny ani zanurzyć się, ani manewrować".
"- Rozpocznijmy walkę artyleryjską - zaproponował znajdujący się na
pokładzie wojen[nnyj] kom[issar] dywizjonu komisarz batalionowy B.N.
Bobkow.".
"45-milimetrowe działo oddało 48 wystrzałów. Ogniem kierował lejtnant
I.A. Bakanow. Jeden z samolotów zaczął silnie dymić i tracąc wysokość
zniknął za horyzontem, drugi zaś zrezygnował z dalszych ataków.." Nieco
inny opis tych wydarzeń podał E. Kosiarz w swojej "Drugiej wojnie
światowej na Bałtyku".
Okręt operował wtedy z bazy w Lipawie (Liepaja). Już w swoim
pierwszym patrolu zatopił ogniem artyleryjskim niemiecki statek s/s
"Bolheim" o pojemności 3344 BRT. Miało to miejsce 10 grudnia 1939
roku w okolicach fińskiego portu Rauma.
Drugi patrol trwał od 22 grudnia 1939 roku do 20 stycznia 1940. Tak
przebieg tego patrolu opisał w swojej książce historyk, dr W.I. Dmitrew:
"W czasie swojego drugiego patrolu "S-1", wychodząc w podwodnym
marszu z Zatoki Botnickiej, daremnie usiłował wynurzyć się spod lodu w
okolicach latarni Grundkallen przez ponad cztery godziny. Po wynurzeniu
się okręt utknął w lodzie. Z najwięszym trudem odbył przemarsz długości
75-80 mil z prędkością zaledwie 2-6 węzłów. Okresami prędkość spadała
do zera i konieczne stawało się uruchamianie drugiego diesla. W pobliżu
latarni Märket [niedługo potem w tym rejonie zatonął inny rosyjski okręt
podowdny, "S-2", uwaga moja, pm], gdy okręt już na dobre utknął w
lodzie, nieoczekiwanie został zaatakowany przez dwa nieprzyjacielskie
samoloty lecące na wysokości 200 m. "S-1" nie był w tym momencie
zdolny ani zanurzyć się, ani manewrować".
"- Rozpocznijmy walkę artyleryjską - zaproponował znajdujący się na
pokładzie wojen[nnyj] kom[issar] dywizjonu komisarz batalionowy B.N.
Bobkow.".
"45-milimetrowe działo oddało 48 wystrzałów. Ogniem kierował lejtnant
I.A. Bakanow. Jeden z samolotów zaczął silnie dymić i tracąc wysokość
zniknął za horyzontem, drugi zaś zrezygnował z dalszych ataków.." Nieco
inny opis tych wydarzeń podał E. Kosiarz w swojej "Drugiej wojnie
światowej na Bałtyku".
| Aleksander V. Tripolski Bohater Związku Radzieckiego Dowódca "S-1" w czasie wojny radziecko-fińskiej |
Rząd radziecki bardzo wysoko ocenił udział "S-1" w wojnie fińsko-radzieckiej. Zwrócono uwagę, że 48-osobowa
załoga składała się wyłącznie z członków partii i komsomolców. 7 lutego 1940 okręt został odznaczony orderem
Czerwonego Sztandaru, zaś dowódcy jednostki, kapitanowi-lejtnatowi Aleksandrowi V. Tripolskiemu nadano tytuł
Bohatera Związku Radzieckiego. Na załogę zaś spadł deszcz odznaczeń i nagród.
W następnych miesiącach dokonano zmiany dowódcy: A. Tripolskiego zastąpił kapitan 3. rangi I.E. Briknin.
Wybuch wojny z III Rzeszą zastał "S-1" w trakcie generalnego remontu w Lipawie, bazie 1. brygady okrętów
podwodnych. W obliczu zbiżających się wojsk niemieckich, 25 czerwca 1941 okręt wyprowadzono z doku i
zniszczono. Część załogi, razem z dowódcą i jego zastępcą, zaokrętowała na "S-3", po czym na jego pokładzie
opuściła port.
załoga składała się wyłącznie z członków partii i komsomolców. 7 lutego 1940 okręt został odznaczony orderem
Czerwonego Sztandaru, zaś dowódcy jednostki, kapitanowi-lejtnatowi Aleksandrowi V. Tripolskiemu nadano tytuł
Bohatera Związku Radzieckiego. Na załogę zaś spadł deszcz odznaczeń i nagród.
W następnych miesiącach dokonano zmiany dowódcy: A. Tripolskiego zastąpił kapitan 3. rangi I.E. Briknin.
Wybuch wojny z III Rzeszą zastał "S-1" w trakcie generalnego remontu w Lipawie, bazie 1. brygady okrętów
podwodnych. W obliczu zbiżających się wojsk niemieckich, 25 czerwca 1941 okręt wyprowadzono z doku i
zniszczono. Część załogi, razem z dowódcą i jego zastępcą, zaokrętowała na "S-3", po czym na jego pokładzie
opuściła port.
| Okręt podwodny "S-1" był pierwszą jednostką floty podwodnej ZSRR, której kadłub miał mieszaną konstrukcję, tzn. kadłub sztywny był spawany, zaś kadłub lekki nitowany. Był również pierwszym okrętem podwodnym (razem z "Szcz-311"), który odznaczono orderem Czerwonego Sztandaru. |
| ________________________________________________________________________ Facta Nautica dr Piotr Mierzejewski, hr. Calmont |
Zobacz Katalog Okrętów Podwodnych
| Galeria "Erotyczne Pocztówki" Erotic Postcards |
| Okręty podwodne |
| Radziecki okręt podwodny S-1 na Bałtyku w 1939 roku. The Soviet submarine S-1 underway in the Baltic in 1939. |
